Schuldgevoel… wat kom ik dat toch vaak tegen. Vooral vrouwen hebben er tijdens en na hun scheiding last van en ik ken het zelf als geen ander. Als je met een goede vriend of vriendin over dit gevoel praat komt er vaak een reactie in bewoordingen als ‘je hoeft je toch niet schuldig te voelen, je hebt altijd zo je best gedaan’. Dat is natuurlijk ontzettend lief bedoeld, maar jij schiet er niets mee op. Het is immers jouw gevoel en dat laat zich niet zomaar wegsturen.
Wat is schuldgevoel eigenlijk?
Een schuldgevoel gaat over de beleving dat jij een ander tekort gedaan hebt. Misschien heb je iets gezegd, gedaan of juist nagelaten waardoor die ander niet heeft gekregen wat hij of zij eigenlijk nodig had. In het dagelijks leven verwarren veel mensen de begrippen schuld en spijt. Als je je schuldig hebt gemaakt aan iets, heb je intentioneel schade aangericht aan een ander. Bij spijt daarentegen heb je, terugkijkend op hetgeen er is gebeurd, een diepe wens dat het anders was gelopen. Schuldgevoel bij scheiding gaat heel vaak over het gevoel dat jij als ouder je kinderen een verder opgroeien in een gezin met beide ouders ontneemt.
Wat is de oorzaak van schuldgevoel?
Schuldgevoel is een teken van empathie. We voelen ons het meest schuldig over zaken die ons echt aan het hart gaan. We voelen ons als ouders intens verantwoordelijk voor onze kinderen. We weten dat er vaak het meest geleerd wordt van dingen die niet vlekkeloos verlopen. Desondanks willen we
voor onze kinderen alleen maar gelukkige levensomstandigheden creëren. Het idee dat we zelf pijn veroorzaken door onze scheiding is bijna niet te verdragen. Als je daar de hoge gerichtheid op eigen verantwoordelijkheid in onze huidige maatschappij bij optelt, dan is het ontstaan van een schuldgevoel bijna niet te voorkomen.
Heeft schuldgevoel zin?
Een schuldgevoel is niet waardeloos. In plaats van het ‘veilig’ op te bergen is het wel belangrijk om je schuldgevoel actief te onderzoeken. Het is de bedoeling dat je iets leert van het gebeurde en er in de
toekomst daadwerkelijk iets mee doet.
1. Onderzoek je intentie
Denk terug aan de tijd waarin jij en je partner besloten samen verder door het leven te gaan en een gezin te stichten. Wat was toen jouw intentie? Denk ook aan de tijd dat het minder goed ging tussen jullie. Waar verlangde jij naar en welke inspanning heb jij geleverd om er iets goeds van te maken?
2. Wat kun je er van leren?
‘Waar er twee vechten, hebben er twee schuld’ is een veelgehoorde uitspraak rondom scheiding. Ik vind het een buitengewoon pijnlijke uitspraak. Het gaat niet om het toekennen van schuld. Waar het naar mijn idee wel om gaat, is dat beide partners stil staan bij wat in henzelf heeft bijgedragen aan het mislukken van de relatie. Wat maakte dat het niet meer ging? Door helder te hebben wat jouw eigen aandeel is geweest, kun je herhaling in een nieuwe relatie voorkomen.
3. Hoe vul jij jouw toekomst als gescheiden ouder in?
Naar mijn idee is opvoeden voorleven. Het is met andere woorden belangrijk wat jij je kinderen laat zien, horen en voelen. Je kunt hetgeen achter je ligt niet veranderen. Je hebt wel invloed op de ouder die je vanaf nu bent. Wat wil jij je kinderen meegeven in het leven? Denk hierbij ook aan de manier waarop jij met en over de andere ouder communiceert!
Ten slotte
Misschien is er toch nog een klein stemmetje in je hoofd dat zegt: ‘Maar ik had het kunnen weten’. Dat is echter de vraag. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ook ik dingen heb gesignaleerd in het begin van mijn relatie. Ik heb daar toen niets mee gedaan. Ik dacht vaak dat iets aan mij lag of ik deed alsof het niet belangrijk genoeg was om bespreekbaar te maken. Ik wilde het vooral graag goed en gezellig houden. Met de wijsheid van nu zou ik daar anders mee omgegaan zijn, maar ja … die had ik toen nog niet!
Hopelijk lukt het jou jezelf te vergeven en positief verder te gaan. Mocht je toch behoefte hebben aan een verdiepend gesprek, bel 06 26 83 75 06 of mail naar anna@rensenscheidingscoach.nl
